Ik ben een beschouwer. Vanaf de zijlijn bezie ik het leven van anderen. Afspiegelingen van dat wat zichtbaar is. Schijnbaar toevallige connecties. Afwezigheid en sporen, die in leegte achterblijven. Ze vertellen mij hun verhaal. Ik ben een stille getuigen van dat wat mogelijk is. Maar hoe dichtbij kan ik komen? Waar ligt de de grens van het bespieden en het onbespied wanen. Ik tast de zijlijn af.
